Yağmurun ıslattığı bedenim damlalarla coşmakta
Damlanın buluttan ayrı kalışına kızmakta
Herkes acele ile yağmurdan kaçmakta
Oysa yağmura muhtaç tohum, coşmakta.
Sebebini bilemedi Leyla neydi Mecnun’da,
Aslı anlamadı halini neydi Kerem’de,
Dünya’ya ağlayarak geldim ben
Gülerek gidemem.
Yağmur hızla yağmakta, toprak doğmakta
Dünya’ya ağlayarak geldim ben,
Gülerek gidemem.
Dünyaya istemeden geldik doğar doğmaz ağlamamız ondandır. Yalan dünyaya gelir gelmez sıkıntılar eziyetler başlar çocukken bunu fazla hissetmeyiz yük ana ve babamızdadır. Ama büyüyünce sırtımıza yük binince işte o zaman neden ağladığımızı daha iyi hatırlarız. Dünya yalan bir dünya burada geçen zamanda insanları üzmeden kendinizi mutlu olmak adına iyilik yapmak adına güzel düşüncelere adayın ve insanlarla her zaman iyi geçinin ağlayarak geldiğiniz bu dünyadan gülerek gitmeye ne dersiniz?